รีวิว My Oxford Year ฝันหวานกลางอ็อกซ์ฟอร์ดที่จืดชืดจนอยากเติมเกลือเอง

ใด ๆ อยากจะถามว่าใครเคยฝันอยากใส่โค้ทยาว ๆ เดินเล่นในอ็อกซ์ฟอร์ด บนถนนเปียก ๆ แล้วมีผู้ดีอังกฤษหน้าหล่อมาขอจูงมือไปดื่มชากันแบบในหนังบ้าง ?

หากคุณคือคน ๆ นั้น My Oxford Year จะทำให้คุณได้อินไปกับบรรยากาศแบบนั้นอย่างเต็มสูบ แต่เดี๋ยวก่อนนะ 🙂‍↔️ เพราะความฟินนี่มันไม่ถึงขั้นต้องร้องกรี๊ดขนาดนั้น ๆ เหมือนดู Bridgerton หรอก มันจะออกแนวแบบดูไปก็ได้ ล้างจานไปก็ดีอะ ให้อารมณ์ประมาณนั้น

หนังเล่าเรื่อง แอนนา (รับบทโดย โซเฟีย คาร์สัน) สาวอเมริกันสาย working class ที่ชีวิตดี๊ดีจนได้ทุนไปเรียนอ็อกซ์ฟอร์ดก่อนกลับไปทำงานที่ Goldman Sachs เหมือนเธออยากมี gap year ที่เป็นเวอร์ชั่นฝันหวานในสไตล์อังกฤษไง

พอไปถึงปุ๊บ! ก็เจอ เจมี่ (รับบทโดย คอรีย์ มิลเชรสต์) หนุ่มผู้ดีที่หล่อแบบแอบทำเราคิดถึงฮิวจ์ แกรนต์ยุคคลาสสิก แต่บอกตรง ๆ ว่าความปิ๊งปั๊งของคู่นี้มันไม่หนักพอจะทำให้เราอยากจิกหมอนแบบฟีล ‘เออ ฉันอยากมี Jamie สักคนในชีวิต’ นะ 😅

ฉากเจอกันครั้งแรกของพระนางนี่คือคาเฟ่แห่งความบังเอิญ สาดน้ำเต็มหน้า คลาสสิกสุด ๆ แบบการ์ตูนดิสนีย์เวอร์ชั่นผู้ใหญ่ แล้วก็มีความโป๊ะบังเอิญอีกรอบเจอในร้านชิปปี้ แถมโป๊ะซ้ำว่า เจมี่ เป็นอาจารย์ของ แอนนา อีก เหมือนใครบางคนเขียนพล็อตมาบังคับให้รักกันอะ แต่คนดูอย่างเราก็แบบ… “อืม… มันก็โอเคแหละ แต่ไม่ถึงขั้นใจสั่น”

ช่วงแรกเหมือนหนังจะลองเล่นมุกตบ ๆ จูบ ๆ หน่อย ๆ แบบนางเอกสายไฟท์บอยกับพระเอกเพลย์บอย แต่จังหวะเล่าดันราบเรียบเกินไป ดูแล้วไม่รู้จะกรี๊ดหรือจะหาวก่อนดี แถมพอหนังจะหักมุมไปทางดราม่า ซึ่งเราคิดว่าจะเซอร์ไพรส์ เเต่กลับกลายเป็นสูตรสำเร็จที่ดูออกตั้งแต่ 10 นาทีแรกซะอย่างงั้น แบบว่า “อ๋อ มันต้องเป็นแบบนี้ใช่มั้ย ?” แล้วทุกอย่างก็เดาได้หมด ไม่ได้มีจังหวะให้เรานั่งอึ้งหรือน้ำตาไหลแบบฟีล ‘ฉันเข้าใจเธอ’ อะไรแบบนั้นเลย

ข้อดี คือ โลเคชันอ็อกซ์ฟอร์ดนี่คือสวยจริงจังมากกกก (ก.ล้านตัว) เห็นแล้วอยากจองตั๋วไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุดนั้นเลย แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่า… นี่มันหนังโปรโมทการท่องเที่ยวใช่มั้ย ? เพราะเนื้อเรื่องแทบไม่ได้พาเราไปไหนไกลจากความฝันแบบที่คาดหวัง

ส่วน โซเฟีย คาร์สัน เล่นได้ค่อนข้างดีนะ ดูเหมาะกับบทนี้กว่าเรื่องก่อน ๆ แต่ก็ยังไม่มีคาแรกเตอร์ที่ดึงดูดพอให้จำฝังใจ ส่วน คอรีย์ มิลเชรสต์ ก็น่ารักดี มีฟีลผู้ดีอังกฤษยิ้มมุมปากที่พอจะละลายใจได้บ้าง

ดังนั้นแล้ว My Oxford Year จึงเหมือนค็อกเทลที่มีแต่โซดาเยอะไปหน่อย ไม่มีความซ่าแบบพีค ๆ คือดูได้เพลิน ๆ ตอนรีดผ้าหรือทำเล็บ แต่ไม่ใช่หนังที่จะทำให้คุณพูดว่า “ว้าววว ฉันจะกลับมาดูอีกรอบเเน่นอน” อะไรแบบนั้น

My Oxford Year : 5️⃣.5️⃣ / 🔟 เพราะบรรยากาศสวย เพลงประกอบฟังได้ โลเคชันดี๊ดี แต่บทไม่สุด ความหวานไม่จัด ดราม่าก็มาแบบกลาง ๆ เหมือนกินเค้กที่ไม่มีไส้ครีมอะ รู้สึกอยากเดินไปขอเติมความเข้มข้นเองเลยจ้าาา

<< ติดตามหนังดี ซีรีส์ดังก่อนใครได้ที่  www.uhdmax.net | www.inwiptv.org >>